ระนาดทุ้ม เป็นเครื่องดนตรีประเภททำทำนองที่ทำด้วยไม้   ซึ่งเกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ ๓ โดยเพิ่มมาให้เป็นคู่กับระนาดเอก ในวงปี่พาทย์เครื่องคู่ เวลาตีมีเสียงทุ้ม กว่าระนาดเอก จึงเรียกว่า " ระนาดทุ้ม " มีหน้าที่ตีหยอกยั่วเย้าไปกับทำนองเพลง    (ย้อนกลับ)

อังกะลุง เป็นเครื่องดนตรีไทย ชนิดหนึ่ง ทำจากไม้ไผ่ เล่นด้วยการเขย่าให้เกิดเสียง นับเป็นเครื่องดนตรีประเภทตีมีที่มาจาประเทศอินโดนีเซียในภาษาอินโดนีเซีย เรียกว่า อุงคะลุง     (ย้อนกลับ)

เครื่องดนตรีประเภทเครื่องตีที่เกิดเสียงจากไม้ ไม่สามารถดำเนินทำนองได้

กรับเสภา เป็นเครื่องตีประกอบจังหวะ ทำด้วยไม้เนื้อแข็งเช่นไม้ชิงชันเหลาให้เป็นสี่เหลี่ยม ด้านบนลบเหลี่ยม เล็กน้อย เพื่อไม่ให้บาดมือและสามารถกลิ้งในมือได้ กลอกกระทบกันได้สะดวก ด้านล่างนูนโค้งเล็กน้อย เดิมใช้ขยับตีในการขับเสภา ดังที่เรียกว่า " ขยับกรับขับเสภา" ซึ่งผู้ขับ เสภาจะ เป็นผู้ขยับเองโดยใช้กรับ ๒คู่ ขยับคู่ละมือ ขับเสภาไปพลาง ขยับกรับสอดแทรกไปกับทำนองขับ ซึ่งมีวิธีการขยับกรับได้หลายวิธี อันถือเป็นศิลปะชั้นสูงอย่างหนึ่งในการขยับกรับขับเสภา ซึ่งนิยมเล่นกันมากในสมัยโบราณ ในปัจจุบันคนขยับกรับขับเสภาลดน้อยลง การเล่นปี่พาทย์เสภาก็เลือนหายไป คงเหลือกรับไว้สำหรับตีประกอบจังหวะหนักในวงปี่พาทย์    (ย้อนกลับ)

กรับพวง เป็นเครื่องตีประกอบจังหวะที่ทำด้วยแผ่นไม้บาง ร้อยเชือกสลับกับแผ่นโลหะบาง ติดกันเป็นพวง โดยชิ้นนอกสุด ๒ ชิ้น จะกลึงหนา ส่วนหัว และส่วนท้ายงอนโค้งงอน ร้อยเชือกทางด้านปลาย เวลาตี มือหนึ่งจะจับช่วงปลาย ให้ส่วนหัวตีลงบนมืออีกข้างหนึ่ง ซึ่งจะเกิดเสียงไม้กับโลหะกระทบกัน เดิมใช้ตีเป็นอาณัติสัญญาณเช่น ในการเสด็จออกท้องพระโรงของพระเจ้าแผ่นดินที่เรียกว่า " รัวกรับ " และพระราชพิธีทอดผ้าพระกฐินทางชลมารค ในเรือสุพรรณหงส์ เจ้าพนักงานจะรัวกรับ เพื่อบอก ฝีผายทำความเคารพพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และออกเรือ ในการบรรเลงดนตรี จะใช้กรับพวงตีร่วมในวงปี่พาทย์ ประกอบการแสดงละครนอก ละครใน โขน ใช้ตอนเพลงร่าย     (ย้อนกลับ)

กรับคู่ เป็นเครื่องตีประกอบจังหวะ ทำด้วยไม้ไผ่ซีก ๒ อันเหลาให้เรียบ ตีบริเวณส่วนบนมีเสียงดัง กรับ กรับ โดยมากจะใช้ตีกำกับจังหวะในวง ปี่พาทย์ชาตรี ประกอบการแสดงละครชาตรี โดยเฉพาะ ในเพลงร่ายต่างๆ ในวงกลองยาวก็นิยมใช้กรับคู่ไปตีจังหวะหนัก บางครั้ง ก็เรียกว่า กรับไม้

โกร่ง เป็นเครื่องตีประกอบจังหวะที่ทำด้วยไม้ไผ่ เช่นเดียวกับเกราะ แต่ยาวกว่า ตั้งอยู่บนขาตั้ง ๒ ฝั่ง ใช้ในการบรรเลงดนตรีประกอบการแสดงหนังใหญ่ โขน โดยเฉพาะในการบรรเลงเพลงกราวตรวจพล แต่ในการแสดงโขน ของกรมศิลปากร จะใช้โกร่งร่วมตีในวงปี่พาทย์ในการแสดงโขนกลางแจ้ง ถ้าเป็นการแสดงภายในโรงละคร จะไม่ใช้เพราะ เสียงดังเกินไป    (ย้อนกลับ)